Yine 19.yüzyılın ikinci yarısı Avrupa nıın sömürme konusunda son derece ileride olduğu bir dönem. Belçika Krallığı Afrika nın ortasında oldukça büyük bir alanı sömürmek üzere iken, Avrupa da halk da sömürülüyor. Van Gogh un bir süre kaldığı Borinage Belçika da madencilikle uğraşan fakir bir köy. İşçilerin durumu hiç iç açıcı değil. O kadar zenginliğe rağmen ortaçağda Bruegel in resmini çizdiği kış köylerine benzer bir durum var Borinage da.
Aralık 1878 de Van Gogh a Borinage da köyün rahibi olma görevi veriliyor kısa bir süre için. Van Gogh daha sonra bu işte de sıkılıyor ama en başında oldukça heyecanlı ve istekli.
Bu arada kilisenin ve rahiplerin Avrupa da halkın sömürüsünde geleneksel olarak büyük bir rol oynadıklarını belirtmek lazım. Elimdeki kitap kötü bir kitap ama o bile Van Gogh un sıradan bir rahip (yani normal bir rahip kadar rezil bir yaratık) olmadığını söylemeye çalışıyor.
Rahipler, misyonerler o zaman da, şimdi de -genelde, hepsi değil- ya dünyada ne yapacaklarını bilemeyen fakir mutsuz hristiyan ailelerin çocukları, ya da -ki olay yine aynı yere çıkıyor- biraz asalakvari bir hayat biçimini benimsemiş, bunun için de dinin en iyi alan olduğunu düşünen uyanık küçük burjuvalar...Yani bu işi bir saflıktan, bir de uyanıklıktan yapanlar var. Maalesef aynen bu yazdığım şekilde olan imamlar da var, eminim hahamlar da vardır. (Ki bu tip haham hiç görmedim, ama bu kısaca tasvir etmeye çalıştığım rahip veya din görevlisi tipler gördüm.)
Van Gogh da zaten bu işi bir meslekten çok bir macera, bir deneyim gibi görüyor. Bir süre sonra saçmaladığını anlayıp işi birakıyor. Ama tabiiki Van Gogh un başkalarına yardım etme duygusu, onları resmetmenin bile 'devrim' sayılacağını bilmesi gerçek.
Düşünün Avrupa zenginliğinin doruğunda bile ne kadar fakir, tutucu, cimri ve haksız.
Herşey yavaş yavaş oldu. Şartlar daha sonra düzeldi ama bu kolay bir süreç değildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder